بسم الله الرحمن الرحیم
آن کلماتی که در سوره لقمان و سوره کهف فرمودند که کلمات رب نفاد ندارد ، که اگر دریاها مرکب بشوند و درختها قلم ، که کلمات الهی نوشته شود ، نفاد نمی یابد ، کلمات حق تعالی پایان ندارد و غیر متناهی است .
چون خود متکلم هم غیر متناهی است ، کلمات او که تجلیات وجودی او هستند ، از کلمات ما گرفته ، از دم های ما گرفته ، آثار وجودی هر ذره گرفته ،اصوات حیوانات گرفته ،آسمانها ، کهکشانها ، ظاهرها ، باطن ها ، گرفته ، حرف ما به جایی نمی رسد .
صانعش ، کاتبش ، غیرمتناهی است .
هر سه کتابش ، کتاب عالمش ، کتاب آدمش ، کتاب قرآن که صورت کتبیه خاتم است ، غیر متناهی است .
هر چه آدم را بخواهی بشکافی و در آدم سیر بفرمایی ، در ذات و روح خودتان سیر بفرمایید ، در هیچ جا توقف نکنید که به قله اش رسیدم ، تو دریایی هستی که ساحل نداری ،سرانجامِ تو غیر متناهی است .
می رسد به مقامی که می شود خلیفة الله ، به هر جا که رسیدی ، بدان که باز می توانی در خود سیر بکنی و سیر نیرو و مدد می خواهد .
و آن هست " حقایق علمیه " باید این کتاب غیر متناهی را در خودتان پیاده بکنید . إقرأ و ارقَ ، بخوان و بالا برو ، در هیچ جا توقف نکن ، به هر جا که رسیدی بخوان و بالا برو .
***********************
پیاده شده از فایل صوتی تفسیر سوره توحید علامه حسن زاده آملی
درباره این سایت