بسم الله الرحمن الرحیم
پست هشتم
سلسله مباحث سبک زندگی اسلامی:
پیامبر بہ حضرت امیرالمؤمنین فرمود:
" علی جان،
وقتی عروس را بہ منزل آوردی، تا یک هفتہ شیر نباید بخورد، وقتی خانم وارد منزل می شود، آقای داماد جلوی در بایستد، و موقع ورود عروس به خانه، پای او را بشوید، آب را بعنوان برکت، در حیاط بریزد، تا چهل شبانه روز بلا از او دور می شود.
ما در روایت داریم عروس و داماد محض رضاۍ خدا تا هفت شبانہ روز اصلاً غذا نپزند، بیرون نروند، عروس، پیش چشمان نامحرم نرود. این عروس الآن برای این داماد است.
اینرا در پیشگاه هر چشمی کہ تیر بد می زند، حاضر نکنند؛ بگذارند این دو جوان با هم بگیرند.
هیچیک از اینها إعمال نمی شود.
کاش لااقل إعمال نمی شد، چقدر جایگزین بد؛ چقدر کارهای نادرست؟
رحم ضربه می خورد، یا نازایی یا بچه های ضعیف.
این کہ عروس را سوار ماشین می کند و ویراژ می دهد این، عامل سرطان است.
ببینید خداوند در ازدواج اشیاء چه می کند.
آب و خورشید و خاک و هوا با هم ازدواج می کنند. هرموقع که ازدواج نمی دهد، برنامه دارد.
اینجا، هم زمین که زن است، عقل و شعور دارد؛ هم آسمان که مرد است.
أفرأیتُم ما تَحرُثونَ؟
" ءأنتم تزرَعوُنَہُ أم نَحنُ اّارِعوُنَ "
" نِساؤُکُم حَرثٌ لَکُم "
هر زمینی ، هرجور سبزی ای را قبول نمۍکند. زمین براۍ خود حالاتی دارد. مادر، حالاتی دارد. حالات مادر در این زمین و بذر اثر می کند.
چنانچه حاصل یک بذر را در حالات گوناگون، در رنگ و طعم و بو و درشتی و خردی و مزه و بی مزه گی و زبری و نرمی می بینیم، شیرین و تلخ،
چو هر طفلی بُوَد آغاز کارش
کتاب شرح حال روزگارش
از همان نطفه ، از همان غذا، پدر و مادر و جمع شدنشان، سرنوشت کودک تعیین می شود.
هر آن خویی پدر یا مادرش راست
همان خو نطف ی او را بیاراست
بچه رنگ و بوی آن حالات را می گیرد.
▬▬▬▬ஜ۩۩ஜ▬▬▬▬
پیاده شده از فایلهای صوتی حضرت استاد آیت الله صمدی آملی
درباره این سایت